പ്രണയക്കുറിപ്പ്.

........ലോകത്തിന്റെ ഏതു കോണില്‍ ജീവിച്ചാ‍ലും
നിന്റെ ഓരോ നിശ്വാസങ്ങളും എനിക്ക് തൊട്ടറിയാം...
നിന്റെ ഓരോ ഇമയനക്കവും എനിക്കു കാണാം...
നിന്നെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ നിന്നെക്കാള്‍ ഞാനറിയും
കാരണം നീ എന്നാല്‍ എനിക്കു മറ്റൊരാളല്ല...ഞാന്‍ തന്നെയാണ്
എന്റെ ഓരോ അണുവിലും തുടിക്കുന്നത് നിന്നോടുള്ള പ്രണയമാണ്...
ഒരക്ഷരവും നിന്നെയൊര്‍ക്കാതെ ഞാന്‍ കുറിച്ചിട്ടില്ല..
ഒരു ദിവസവും നിന്നെക്കുറിച്ച് ഞാന്‍ ആലോചിക്കാതിരുന്നിട്ടില്ല
ഒരു പ്രാര്‍ഥനയിലും നീ ഇല്ലാതിരുന്നിട്ടില്ല..
ഒരാളെയും നിന്നെക്കാള്‍ എനിക്കിനി സ്നേഹിക്കാനാവില്ല
എന്റെ കബറിടത്തിലേക്ക് അവസാനത്തെ അതിഥി നീയായിരിക്കണമേയെന്ന് പ്രാര്‍ഥിച്ചിരുന്നു ഞാന്‍...
ജീവിതത്തിലെ നേടലുകളുടെ നിരര്‍ഥകത എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തിയ
നീ തന്നെയായിരുന്നല്ലൊ മറ്റുള്ളവര്‍ക്കായി ജീവിക്കാന്‍ പഠിപ്പിച്ചതും...!
മരണം ജിവിതത്തിന്റെ അര്‍ഥമില്ലായ്മയെ തുറന്നു കാട്ടില്ലെന്നറിയുന്നതിനാല്‍
അതു ഞാന്‍ സ്വയംവരിക്കില്ല...

നിന്റെ കുഞ്ഞ് സുഖമായിരിക്കുന്നൊ..?
എല്ലാം നീ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടാകുമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല...
എന്റെ മുഖം വാടിയാല്‍ നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നനഞ്ഞിരുന്നത്..
കൂട്ടുകാര്‍ക്കിടയില്‍ നീ എന്നെ സ്വന്തമെന്നു കാണിക്കാന്‍ ഉത്സാഹിച്ചിരുന്നത്..
എന്നെ നിന്റെ കൂട്ടുകാരന്‍ എന്നാണല്ലോ പലരും സംബോധന ചെയ്തിരുന്നതും..!
ഒരിക്കല്‍ ....അലീനയെ നിനക്കോര്‍മ്മയില്ലെ ..?
അവള്‍ ഒരുപാട് കൂട്ടുകാരുടെ മുമ്പില്‍ വെച്ച് നിന്റെ കൂട്ടുകാരന്‍ എന്നു സംബോധന ചെയ്തപ്പോള്‍ അവളുടെ മാത്രമല്ല വേറെയും കൂട്ടുകാരുണ്ടെനിക്കെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ നിന്റെ മുഖം ചുവന്നതും ചുണ്ടുകള്‍ വിതുമ്പാന്‍ വെമ്പിയതും എന്തിനായിരുന്നു..?
എന്നെ ചൊല്ലി നിനക്കെന്നും കണ്ണുനീര് മാത്രമായിരുന്നല്ലോ..
അന്ന് ടാഗോര്‍ ഹാളിലെ വായനാ ദിനാചരണ പരിപാടിക്കിടയില്‍ നീ കരഞ്ഞത്..
ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടാകുമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല...
ഒരിക്കലും ഓര്‍ക്കാതിരിക്കണേ എന്നാണ് എന്റെ പ്രാര്‍ഥന ...
നിന്റെ ജീവിതത്തില്‍ നൊമ്പരങ്ങള്‍ ഉണ്ടായാ‍ലല്ലേ എന്നെ നീ ഓര്‍ക്കൂ...
എന്നെ നീ ഓര്‍ക്കേണ്ടതില്ല..

പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരീ..നീ സുഖമായി കഴിഞ്ഞാല്‍ മതി...
എനിക്ക്.......എനിക്ക് നിന്നെ സ്വന്തമാക്കാന്‍ പറ്റിയില്ലല്ലൊ എന്ന ദുഖമില്ല .....
കാരണം നീ സന്തോഷമായി കഴിയുന്നു എന്ന വാര്‍ത്ത തന്നെ എന്റെ മനസ്സു നിറയ്ക്കുന്നതാണ് ...
അന്ന് ഉന്മാദിയെപ്പൊലെ നീയെന്നെ ഭ്രാന്തമായി പ്രണയിച്ചതു കണ്ട് ഞന്‍ ഭയന്നിരുന്നു..
എങ്കിലും അവസാനം വിടപറയാതെ വിട്ടകലുമ്പോള്‍ നീ സുഖമായിരിക്കണം എന്നേ ഞാന്‍ പ്രാര്‍ഥിച്ചിരുന്നുള്ളു...
വിരഹ വേദനയുടെ മുള്ളുകള്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ വ്രണങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിച്ചപ്പോഴും ഞാന്‍ പിടിച്ചു നിന്നത് എനിക്കു നിന്നോടുള്ള പ്രണയം സത്യമായിരുന്നു എന്നതു കൊണ്ട് മാത്രമാണ്...
കാമ്പസിലെ എന്റെ നാട്ടുകാരായ സഹപാഠികളോട് എന്നെക്കുറിച്ച് തിരക്കിയെന്നും
ഒരു വര്‍ഷം എന്നെ കാത്തിരുന്നു എന്നും പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ......
എന്റെ നെഞ്ചാണ് പ്രിയപ്പെട്ടവളേ നീ അറിയാതെ കരിഞ്ഞത് ......
അമ്ലസ്പര്‍ശം പോലെ നിന്റെ ഓരൊ വാക്കും എന്നെ പൊള്ളലേല്‍പ്പിച്ചിരുന്നു ....
ഇപ്പൊഴും ചില രാത്രികളില്‍ നിന്റെ മുഖം എന്റെ ഉറക്കത്തെ തടയുമ്പോഴും
ഞാന്‍ പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നത് നീ എന്നെ ഓര്‍ക്കാതിരിക്കണേ എന്നു മാത്രമാണ്..

...നീ ദുഖിക്കരുത്......
...നീ നൊമ്പരപ്പെട്ടാല്‍ എന്റെ ഹൃദയമാണ് മുറിപ്പെടുന്നത്. ....